De week voor Pasen was het vakantie, hier wordt deze week
de Semana Santa (de heilige week) genoemd. Tijdens deze vakantie ben ik een
weekje in Nederland geweest, waardoor ik o.a. de 21ste verjaardag
van Nelke (mijn zusje) mee kon maken en weer even kon genieten van een warm
bad. Deze week heb ik ook goed na kunnen denken over de ordeproblemen op Colegio
MaasWaal. Het eerste wat ik deed, na een hele dag slapen vanwege de lange reis,
was het fotoalbum online in elkaar zetten en bestellen. Helaas was het best
duur om het fotoalbum te laten maken, waardoor ik er maar één heb besteld (voor
de school). De schoolfoto’s van mijn leerlingen heb ik later in Nicaragua nog
uitgeprint. Doordat ik lang bezig ben geweest met het in elkaar zetten van het
fotoalbum, kende ik na mijn terugkomst in Nicaragua al veel namen. Ook had ik
in Nederland tijd om werkvormen te bedenken voor de Engelse les en om enkele
werkvormen uit te printen, deze kwamen later in Nicaragua erg van pas.
De ordeproblemen op het Colegio MaasWaal in Managua
bestaan vooral uit het feit dat de leerlingen door de klas roepen als ze iets
willen zeggen, door de klas lopen of rennen zonder het te vragen en elkaar een
klap verkopen als iets ze niet aanstaat. Dit zijn problemen die Jordy en ik
natuurlijk niet zomaar kunnen oplossen, ook niet als we de namen allemaal
kennen.
Het eerste wat er moest gebeuren, was het opstellen van
duidelijke regels, want zonder regels is alles toegestaan. Ik heb in de eerste
klas de regels op het bord geschreven met tekeningen erbij. Regel 1: geen
geweld in de klas. Regel 2: op je plaats blijven zitten, dus niet lopen of
rennen. Regel 3: het is stil tijdens de les, als je iets wil zeggen dan steek
je je vinger op. Deze regels waren niet geheel nieuw, want tijdens mijn eerste
lessen aan alle klassen heb ik deze regel ook genoemd, maar deze zijn helaas
niet blijven hangen. Tijdens mijn eerste les na de vakantie aan de eerste klas
had ik een assistent, Cristofer, een jongen uit de vierde klas die later graag
leraar wil worden. Telkens als er een regel overtreden werd, vroeg Cristofer
aan de leerlingen welke regel er overtreden werd. Dit gebeurde ongeveer tien
keer achter elkaar en nam 20 minuten van de les in beslag. Toch werkte het erg
goed, want tegen het einde van de les luisterden de leerlingen allemaal. Het
hielp me erg veel dat ik al veel namen kende, want hierdoor kon ik de
leerlingen direct aanspreken op hen gedrag.
De volgende les aan de eerste klas had ik helaas geen
Cristofer die me hielp en ik had geen zin om weer twintig minuten te besteden
aan het corrigeren van de leerlingen. Om
ervoor te zorgen dat de leerlingen zich ook deze les aan deze regels zouden
houden en om het goede gedrag te belonen, bedacht ik het volgende. Als een leerling zich niet aan de regels
houdt, dan komt zijn/haar naam op het bord te staan bij het boze poppetje. Als
een leerling een andere leerling slaat of schopt, dan komt er meteen een
streepje achter de naam. Maar goed, de leerlingen
zijn natuurlijk ook niet dom, want wat boeit het nou als je naam op het bord
staat toch? Daarom heb ik bedacht om de leerlingen die niet op het bord staan te belonen met een lolly. Om ervoor te
zorgen dat ik geen 40 lolly’s per les kwijt ben aan de leerlingen, moeten de
leerlingen ook alle opdrachten af hebben als ze een lolly willen verdienen.
Normaal gesproken is er maar één leerling die alle opdrachten af heeft, tijdens
de les met de lolly’s waren dat er twaalf! Nu hoop ik maar dat de leerlingen
niet elke les een lolly zullen verwachten…
Nadat de leerlingen het volkslied en het gebedje hadden
gezongen op maandagochtend, gaven Jordy en ik het fotoalbum cadeau aan de
school. De leerlingen en ook de docenten waren heel blij met dit cadeau,
iedereen wilde graag zien hoe ze op de foto stonden. Die zelfde week heb ik ook
met de docenten van mijn klassen afgesproken dat ik alle drie de klassen nu
voortaan twee uur in de week les zal geven, i.p.v. één uur per week. Hopelijk
kan ik op die manier voor meer orde en structuur zorgen tijdens de lessen en
kan ik ze nog iets meer Engels leren voordat ik weer naar Nederland vertrek.
Natuurlijk ben ik niet alleen maar met school bezig en
doe ik ook nog leuke dingen. Zo ben ik afgelopen vrijdag met Jordy naar de
markt van Masaya geweest, waar we ons als echte toeristen hebben gedragen: veel
foto’s maken en souvenirtjes kopen! Over mijn toeristische activiteiten zal ik
in mijn volgende blog meer schrijven.
If you can't beat them bribe them :). Hoe komt die school aan de naam? Sponsoring of samenwerkingsconstructie? Ik weet dat er een stedenband is met Massaya. Gave foto's weer! Kunnen ze nog een GS of DU docent gebruiken? Voor als mijn midlife-crisis zich ooit nog een keer aandient.... Bijna tijd voor vakantie met je lief. Hang in there! <3
BeantwoordenVerwijderen