donderdag 18 februari 2016

Cultuurschok


Na een reis van 24 uur (inclusief de reis naar Schiphol) kwamen wij (Jordy en ik) op maandag 15 februari om 23:00 uur aan op het vliegveld in Managua. We zijn dus terug in de tijd gevlogen, heel apart, maar ook heel erg vermoeiend.
Op het vliegveld werden wij opgewacht door onze contactpersoon Bart. Onderweg naar ons appartement reden we langs erg armoedige woningen. Tot mijn grote verbazing stopte we al snel met rijden en kwamen we aan bij onze woning, deze lag tussen zo’n zelfde woningen als die ik onderweg zag. Sober zou je de woningen niet kunnen noemen, want ze zijn allemaal erg kleurrijk.
De volgende ochtend werden we meteen in het diepe gegooid. Bart bracht ons naar de school en stelde ons voor aan alle docenten, daarna verliet hij de school en moesten wij ons zien te redden met ons beste Spaans. Gelukkig houden de docenten er rekening mee dat we nog niet zo goed Spaans praten, door veel handgebaren te maken. Enkele docenten spreken gebrekkig Engels en het is dan ook onze taak om deze docenten Engelse les te geven en vooral te helpen bij de uitspraak van Engelse woorden.
Wat mij meteen opviel, was dat de Nicaraguanen erg aanhankelijk zijn. De kinderen knuffelen de docenten, de directeur en ons, zonder waarschuwing! Zo heb je ineens tien kinderen aan je arm hangen. Ook zijn de kinderen erg nieuwsgierig, ze willen weten hoe je ouders, broers, zussen, ooms en tantes heten en ze willen overal foto’s van zien (of zelf maken). De eerste les die we observeerde was best wel shocking, de kinderen luisteren heel slecht naar de leraar en rennen, springen, schreeuwen en klimmer door en uit het lokaal. Gelukkig zien ze er allemaal heel schattig uit, waardoor je ze alles zo weer vergeeft.
De tweede ochtend dat we naar school liepen zagen we een hond die er extreem mager uit zag, ik had hem graag eten willen geven, maar ik was te gierig om een rabiƫsprik te nemen, dus ik durf niet in de buurt van de dieren te komen. Toen we terug liepen van school lag de hond dood langs de weg, iets wat in Nederland waarschijnlijk zou zorgen voor een kringetje met ramptoeristen eromheen, maar hier kijkt er niemand van op of om.
Niet alleen de honden worden hier slecht verzorgd, maar ook de paarden zijn heel mager en die lopen hier met karren vol koelkasten, fornuizen en oud ijzer door de steegjes. In de ochtend wordt je vanzelf om 05:30 uur wakker, niet alleen omdat het heel erg heet is, maar ook omdat er een dier is dat vreselijk veel lawaai maakt. Sinds gister zijn we er achter dat het de vogel van de overburen is, een papagaai in een parkietenkooitje. Gelukkig hebben niet alle dieren het slecht, er lopen hier ook genoeg honden rond die wel een laagje vet op de ribben hebben.
Vandaag waait het hard, wat super fijn is, want het kan hier ongeveer 35 graden zijn overdag. Als de zon ondergaat rond 17:00 uur koelt het gelukkig een beetje af en is het hier rond de 25 graden, heerlijk dus. Het enige nadeel is dat onze koelkast al twee dagen kapot is, waardoor we al onze boodschappen weer hebben moeten weggeooien en al het drinken warm is. Gelukkig is er goed nieuws, want vandaag wordt er een nieuwe koelkast gebracht, met wel twee verdiepingen, een echte luxe hier!
Aangezien we geen wereldstekker bij hebben voor de laptop, zal het volgende blog geschreven moeten worden op onze mobieltjes.


Hasta luego!

onderin foto's van de leerlingen, de school en mijn kamer





4 opmerkingen:

  1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je geeft dus les aan docenten? Ik dacht aan die kleine schattige kids...die de vloer met de docent aanvegen dus als ik je verhaal goed begrijp. �� Zal je zien. Heb je straks toch nog een ordeprobleem...Grappig dat er wel een tv staat maar geen koelkast. Is dat omdat de meeste mensen buiten de deur eten misschien. Het is best wel "nederlands" om thuis een broodtrommeltje met een boterhammetje te organiseren. Nederlandse lunchcultuur is een beetje sneu. �� Het zou zomaar eens kunnen dat veel mensen helemaal niet standaard thuis koken en langs de straat voedsel scoren. Dat ze thuis vooral slapen en chillen. Tenzij ze echt geen geld hebben. Klopt dat?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. He Jon! Nee de koelkast was gewoon kapot, maar nu hebben we een hele luxe. Ik was dolgelukkig toen die gister bezorgd werd haha.
      We gaan vanaf volgende week engels geven aan de kinderen, omdat de engels docent dan voor een maand weg is. Verder gaan we ook de docenten engels proberen te leren en iets aan de orde problemen te doen, als dat haalbaar is.

      Verwijderen
  3. Wow heel spannend Win!
    En gelukkig kun je die prik ook altijd daar nog halen mocht dat nodig zijn.
    Veel succes en ik ben benieuwd naar je komende verhalen =)!
    xx

    BeantwoordenVerwijderen